Ipema onderzocht het effect van de overgang van hemodialyse overdag naar nachtelijke hemodialyse. Met behulp van voedseldagboeken van vijftien patiënten onderzocht Ipema in detail hoe hun voedselinname na die overgang verandert. Zij ontdekte dat patiënten vooral meer eiwitten nuttigen. Ook de inname van kalium, fosfaat en vetten neemt toe. Patiënten eten weliswaar beter, maar het lichaamsgewicht, bloedwaarden en de lichaamssamenstelling veranderen niet.
Deze paradox bleek in het vervolgonderzoek niet goed te verklaren. Ze zoekt verklaringen in de intensiteit van nachtelijke hemodialyse. Dialysepatiënten plassen minder of niet meer. Het te veel aan vocht in hun lichaam raken zij kwijt tijdens de dialyse. Bij de intensievere en langer durende nachtelijke hemodialyse is het gemakkelijker het overtollige vocht te verwijderen. Mogelijk komen patiënten daardoor beter op hun ‘droge’ gewicht uit, waardoor een eventuele kleine gewichtstoename niet opgemerkt wordt. Een andere mogelijke verklaring is volgens Ipema dat patiënten door nachtdialyse weliswaar meer eten, maar ook meer goede stoffen, zoals aminozuren, verliezen tijdens de langere dialyse.
Vervolgonderzoek
Ipema raadt aan om in vervolgonderzoek te bestuderen wat het effect is van het toedienen van eiwitten tijdens de nachtdialyse (ze verwacht dat dit zal leiden tot een positieve eiwitbalans en mogelijk een toename van vetvrije massa) en wat het effect is van de combinatie van nachtdialyse met een bewegingsprogramma.