Mijn afstudeerstage tot diëtist in het teken van COVID-19v

Yes! Dat dacht ik een paar maanden geleden. Eindelijk, een half jaar op stage, meekijken in de praktijk en het leven als beginnend diëtist ontdekken. Tja, dat ging dus niet helemaal zoals gepland.

Mijn naam is Rianne Martens. Ik zit op dit moment in het laatste jaar van de studie Voeding & Diëtetiek in Groningen. Op 10 februari startte ik mijn stage bij Marloes Korver van Optima Vita. Ik weet nog hoe ik aan het begin van de stage sprak met Marloes, over wat ik ervan vond om op stage te gaan. ‘’Ik vind het superleuk en leerzaam om mee te kijken’’, vertelde ik enthousiast. Mijn studie bestaat voornamelijk uit het lezen van boeken, tentamens maken en veel informatie opzoeken… Kortom: best theoretisch dus. Uiteraard is dit noodzakelijk om een goede diëtist te worden, maar je kunt je misschien voorstellen dat ik ook wel even klaar was met alle studieboeken en erg enthousiast was om de praktijk in te gaan. Het daadwerkelijk meekijken in de praktijk heeft helaas maar zo’n vijf weken geduurd. Toen kwam COVID-19 om de hoek kijken en begon het zelfstandig thuiswerken. Dit heeft de pret niet mogen drukken, want de afgelopen maanden heb ik alsnog veel ervaring op kunnen doen en heb ik mogen genieten van een leuke (thuis)stage. Graag vertel ik jullie meer over mijn ervaring in deze bijzondere tijd, met aanvullingen van zowel mijn stagebegeleidster als docentbegeleidster.

Zoals ik eerder vertelde loop ik stage bij Marloes, eigenaresse van Optima Vita. Marloes werkt als zelfstandige in haar diëtistenpraktijk. Naast het werk als diëtist creëert ze ook online content voor YouTube, Instagram en haar blog. Ze heeft een groot aantal volgers. In totaal loop ik twintig weken stage. Ik heb dus maar zo’n vijf weken mee kunnen lopen in de praktijk, voordat het thuiswerken begon. Het thuiswerken was best even wennen. Het vergt redelijk wat discipline en zelfstandigheid om er een ‘normale’ werkdag van te maken. Ik maakte elke maandagochtend een planning voor de hele week en probeerde zoveel mogelijk om 9:00 uur te starten. Tussendoor een wandeling, wat boodschapjes of een workout…

Het voeren van telefoongesprekken met cliënten, was passen en meten. Mijn vriend zat ook thuis en kreeg, net als ik, online les. Wanneer hij les had, had ik soms een telefonisch gesprek. Niet erg praktisch, aangezien we in een klein huis leven, waarin we maar één afgescheiden kamer hebben. Tussen deze kamers zit geen deur, dus een matras in de deuropening was het resultaat: zoveel mogelijk geluid blokken, haha. De lessen die we vanuit school kregen, werden online verzorgd. Dat ging in het begin niet altijd even soepel. Iets met miscommunicatie, geluid dat wegviel en problemen met de Wi-Fi… Niet alleen voor mij als student was dit wennen, maar ook voor mijn docentbegeleider Tina de Vries. ‘’Het vraagt even omschakelen, online begeleiden versus fysiek begeleiden. Online is heel anders, maar zeker goed mogelijk’’, vertelt ze. ‘’We hebben ervoor gekozen om elkaar als groep, eens in de twee weken online te ontmoeten. Normaal gesproken gebeurt dit minder vaak. Daarnaast is het ook zo dat, studenten van verschillende soorten stages, normaal gesproken in een grote groep bijeenkomen om het een en ander met elkaar te bespreken. Het doel hiervan is om elkaar te informeren over de vele mogelijkheden die een diëtist heeft om zijn/haar vak uit te oefenen. We hebben er als opleiding voor gekozen dit nu niet te organiseren. Het is jammer dat studenten nu een minder goed beeld hebben van alle verschillende stages en werkplekken die er zijn voor een diëtist’’, vertelt Tina.

De hoofdopdracht van mijn stage was het ontwikkelen van een interventie. Deze interventie richtte zich op overgewicht. Ik had in totaal vijf cliënten, met wie ik allemaal drie individuele gesprekken zou voeren. Als aanvulling hierop, zou ik onder andere twee voorlichtingen geven. Toen ik net te horen had gekregen dat ik moest starten met thuiswerken, ben ik er even voor gaan zitten hoe ik deze interventie nu invulling moest geven. Gelukkig was de oplossing simpel: alles kon digitaal. Zo voerde ik gesprekken met mijn cliënten via de telefoon en maakte ik video’s van de voorlichtingen. Deze plaatste ik op YouTube, zodat de deelnemers van de interventie de video’s gemakkelijk konden bekijken.

Daarnaast waren er nog een aantal opdrachten vanuit school waar ik wel even zoet mee ben geweest. Denk aan het schrijven van een voedingskundig advies. Ook moest ik het beleid, netwerk en de kwaliteitszorg van Optima Vita analyseren. Om extra invulling te geven aan mijn tijd, heb ik een aantal boeken gelezen over voeding en leefstijl.  Tevens heb ik aan het begin van de stage een Instagram-pagina gemaakt (@fitwithria). Hier deel ik van alles op, met name op het gebied van voeding en leefstijl. Denk aan feiten en fabels over voeding, foodswaps en recepten. Op deze manier kan ik mezelf profileren binnen het werkveld, kan ik mijn kennis delen en blijf ik zelf ook actief onderzoeken en ontdekken.

Het contact met mijn stagebegeleidster Marloes was, ondanks dat we elkaar minder spraken, goed. ‘’Het was heel anders om in deze situatie een stagiaire te begeleiden. Ik vind het fijn dat we de eerste weken veel persoonlijk contact hebben gehad, zodat we elkaar redelijk goed hebben leren kennen. Hierdoor wisten we wat we van elkaar konden verwachten en wat voor ons beiden een fijne manier van werken was’’, vertelt Marloes.

Het was af en toe lastig om op deze manier stage te lopen. Marloes en ik wisten niet altijd van elkaar waar we precies mee bezig waren. Niet heel gek, want het is natuurlijk niet hetzelfde als wanneer je dagelijks acht uur lang met elkaar ‘opgescheept’ zit. ‘’Ondanks dat heeft het er wel voor gezorgd dat zowel jij als ik bewezen hebben, ontzettend flexibel en creatief te zijn in ons vak. Ik heb veel bewondering voor je, over hoe snel je in oplossingen denkt in deze bizarre periode. Zo heb je toch een prachtige interventie weten neer te zetten en hebben de opdrachten er niet onder hoeven te leiden’’, vertelt Marloes. Ze geeft aan dat ze de afgelopen periode omschrijft als enerverend, vernieuwend en uitdagend. ‘’We hebben beide alles eruit gehaald wat erin zit. Ondanks dat we relatief weinig (fysiek) contact hebben gehad, vind ik dat we een goede samenwerking hebben neergezet en elkaar redelijk goed hebben leren kennen. Ik merkte dat ik je, vooral de laatste weken, zelfs een beetje begon te missen. Ik vind het vooral jammer dat ik er, voor mijn gevoel, minder voor je hebt kunnen zijn. Minder dan bij mijn vorige stagiaires in ieder geval. Ik denk tegelijk dat dit gevoel vooral bij mij ligt, omdat je ook wat zelfstandiger bent dan de meeste stagiaires’’.

Ondanks dat ik mijn stage grotendeels vanuit huis heb moeten doen, heb ik het gevoel dat ik veel geleerd heb en mezelf goed heb kunnen ontwikkelen tot beginnend diëtist. Voor mij zijn de omstandigheden geen belemmering geweest om mijn competenties te kunnen behalen. Ik besef dat ik geluk heb gehad, dat ik alles vanuit huis heb kunnen doen. Er zijn namelijk ook medestudenten die hun stage ‘on hold’ hebben moeten zetten, of zelfs helemaal moesten stoppen. Ik vroeg mijn docentbegeleider Tina de Vries, of zij denkt dat studenten in deze vreemde periode zich even goed hebben kunnen ontwikkelen als tijdens een ‘normale’ stage. Ze vertelt me dat wat haar betreft, deze omstandigheden geen belemmering hoeven te zijn voor de ontwikkeling van student tot beginnend beroepsbeoefenaar. ‘’Wat ik merk is dat studenten op het gebied van professionele houding, een unieke ontwikkeling doormaken. Er wordt een groot beroep gedaan op vragen zoals: hoe ga ik om met onverwachte omstandigheden, onzekerheden en hoe motiveer ik mijzelf om elke dag aan de slag te gaan. Ik zie nieuwe toepassingen en veel creatieve ideeën voorbijkomen. Uiteraard hebben studenten iets minder de kans gekregen om te oefenen als het gaat om face-to-face contacten en begeleiding. Ook de competentie ‘communicatie’ en ‘begeleiding’ wordt pas met een voldoende afgetekend als de student daarin voldoende functioneert. Dit kan soms resulteren in een langere stageperiode’’.

Ik ga nu de laatste twee weken van mijn stage in. Op 8 juni opende de praktijk van mijn stagebegeleidster weer, met aangepaste maatregelen. Ik kan dus nog even een paar weekjes blijven ‘afkijken’ voordat ik (hopelijk) mijn diploma ophaal!