Een langere tafel

Tijdens mijn boodschappenrondje in een provinciestadje niet ver bij mij vandaan, viel het me weer op. Een paar jaar geleden was het centrum een bruisende plek met levendige winkelstraten en een breed aanbod aan winkels. Nu zie je steeds meer leegstand. Dat doet wat met je winkelbeleving. Een paar losse winkels hier en daar verspreid over straten is toch iets anders dan een samenhangend en divers aanbod dat elkaar versterkt. Wat als al die winkels uit die zijstraten allemaal naar de hoofdstraat kwamen, dan zou er een nieuw, nog veel levendiger centrum dan voorheen kunnen ontstaan. Zelfs concurrenten zouden beter af zijn als ze dicht bij elkaar zouden gaan zitten.

Die gedachte bleef bij me hangen toen we onlangs inventariseerden hoeveel diëtistennetwerken – of organisaties er in enige vorm zijn in Nederland. Over het hele land verspreid, vaak opgericht voor specifieke doelgroepen of aandoeningen of met de regio of wijk in gedachten. Het aantal schatten we op meer dan 250. Een indrukwekkend cijfer, diëtisten zijn ongelofelijk ondernemend, maar er is ook een keerzijde. Het laat zien hoe versnipperd onze beroepsgroep georganiseerd is.

Vergelijken we dat eens met andere zorgberoepen, zoals huisartsen, ergotherapeuten of logopedisten. Daar zien we een ander beeld: meer samenhang, regionaal georganiseerd en altijd landelijk aangesloten met een gezamenlijke stem. De wachtlijsten groeien, de vraag naar diëtetiek neemt toe, er is in de zorg werk voor iedereen. In de paramedische zorg staan vacatures lang open. We hebben elkaar keihard nodig om de groeiende zorgvraag aan te kunnen, om patiënten de best mogelijke zorg te bieden, en om onze waarde in het zorglandschap nog meer zichtbaar te maken. En niet te vergeten: om samen ook kosten te besparen. Op scholing, op ICT, op innovatie, op kennis.

Deze tijd waarin nieuwe regionale samenwerkingsverbanden ontstaan en de complexiteit van zorg toeneemt, is afstemming en verbinding belangrijker dan ooit. We staan voor de uitdaging om niet alleen de diëtetiek als vak verder te ontwikkelen, maar ook op landelijk niveau als eenheid naar buiten te treden. Alleen door samen te werken kunnen we de stem van de diëtetiek laten horen, kwaliteit stevig borgen en onze positie in de zorg verder versterken.  

Deze kerst wens ik ons allemaal meer samenwerking, meer verbinding in 2025 met een meer gedeeld doel: een sterke, zichtbare en invloedrijke diëtetiek. Want net zoals een winkelstraat floreert door bij elkaar te gaan zitten, bloeit ons vak door de kracht van gezamenlijkheid. Als NVD bouwen we de komende jaren graag verder aan een langere tafel waar iedereen mag aanschuiven, mee kan praten en kennis kan uitwisselen. 

Fijne feestdagen en een gezond, verbonden nieuw jaar gewenst!