Koken voor een lastige doelgroep, hoe ga je daar mee om?

In 2017 hebben wij, zes studenten Voeding en Diëtetiek aan de Haagse Hogeschool, meerdere keren de avondmaaltijd verzorgd voor een speciale groep bewoners. Deze bewoners waren voorheen dakloos en wonen nu in een toegewezen kamer in een Leger des Heils-instelling.

De bewoners hebben mentale problemen en of/verslavingen. In de woonvoorziening is het toegestaan om in eigen kamer drugs en alcohol te nuttigen. Het is namelijk geen afkickkliniek, slechts een voorziening om deze doelgroep zo veel mogelijk van de straat te houden.

De maaltijden die de bewoners dagelijks eten, worden in plastic bakken aangeleverd aan de locatie. Zo’n bak bevat bijvoorbeeld vijf kilo aardappelpuree, rijst, rode kool of ‘draadjesvlees’. Het zijn  kant-en-klaarmaaltijden die wordt opgewarmd in een speciale regenereeroven.  Deze voeding bevat minder smaak en textuur dan een verse maaltijd. De bewoners ervaren het eten als saai en smaakloos. Helaas is er ook niet veel variatie; ze eten met enige regelmaat dezelfde maaltijden. Daarom zijn er vrijwilligers die graag eens wat anders op tafel zetten. De studenten die dit doen, krijgen een budget van het Leger des Heils. Ze doen zelf de boodschappen en koken dan een verse maaltijd.

De eerste keer koken vonden we erg spannend. We waren immers niet bekend met de bewoners en wisten niet hoe ze zouden reageren op onze komst. Uiteindelijk viel het reuze mee; het gaf ons veel voldoening, want ze waren erg dankbaar. Dan besef je dat dit ook gewone mensen zijn, die door omstandigheden niet de privileges hebben die wij wel hebben. Het was erg interessant om eens mee te maken hoe anderen leven.

De stemming en het gedrag van deze mensen kan wisselvallig zijn door het drugsgebruik. Dit maakt elke dag weer anders. De ene dag hebben ze veel honger en de andere dag gaat jouw ‘prakkie’ ­- waar je hard voor heb gezwoegd in de keuken – niet door hun keel. Zo gaat dat. Gelukkig zijn de meesten erg positief, ze ervaren onze komst als iets leuks. We vragen ook vaak aan onze eters wat lekker was en wat beter kon. We horen ook graag wat ze de volgende keer willen eten, zodat er veel variatie is, en ze ook echt iets te eten krijgen wat ze graag lusten.

Wij koken met veel plezier, en het is alleen maar leuker als de ‘eters’ het ook met plezier naar binnen werken. Daarom hopen wij anderen – zoals u – aan te sporen om ook eens een dag te koken. Er zijn genoeg instellingen, zoals de Kessler Stichting, waar wij ook koken, die graag hulp krijgen; of dit nou  is op gebied van voeding, geld of diensten. (Op school zamelen we namelijk ook kleding in voor het Leger des Heils.) Met onze kennis over gezonde voeding, zorgen wij voor een lekkere voedzame maaltijd én maken we hopelijk voor mensen hun dag weer wat beter!”