Geluksmomentjes in de zorg

We horen het bijna iedere dag, de zorg wordt onbetaalbaar, er komt een zilveren tsunami op ons af, er zijn niet genoeg medewerkers te vinden in de zorg. En dan wordt er ook nog bezuinigd in de (ouderen)zorg. Hoe houden we het werk leuk en hoe vullen we de vacatures in?

Veel vragen waar we als diëtist en als samenleving mee worstelen. Als we langer thuis mogen blijven wonen, hoe organiseren we dan de zorg? Er wordt ook verwacht dat we meer en langer doorwerken.

We mogen dus zelf aan de bak, zorgen dat we langer een goede gezondheid genieten, op tijd kleiner gaan wonen of alvast voorzieningen aanleggen om te kunnen blijven wonen waar je zit. Net als de aanschaf van een kinderwagen of buggy, zal het steeds vanzelfsprekender zijn dat we – ook als we ouder worden – meer zelf moeten aanschaffen en niet meer kunnen leunen op de overheid of de gemeente.

En ja, heel langzaam begint het bewustzijn te groeien. Laatst sprak ik een cliënt. Zijn hulpvraag was: “Hoe kan ik goed eten om zo lang mogelijk gezond te blijven, want er is straks geen zorg meer voor mij!”

Diëtisten zijn echte doeners en aanpakkers, er liggen mooie uitdagingen. Niet alleen in de 1^e lijn, maar ook in de zorginstellingen. Het bewaken van een goede voedingstoestand, zodat de cliënt zijn sta-functie behoudt. Of nog kleine stukjes kan lopen op een afdeling of zelf een boodschap kan blijven doen. Kleine geluksmomentjes die het de moeite waard maken. Niet alleen voor de cliënt, maar ook voor ons als diëtist. Laten we het vooral met elkaar doen. Samen sterk, samen meer ideeën voor nieuwe innovaties en ontwikkelingen, als concullega’s van elkaar. Ieder zijn of haar eigen expertise en rol. De NVD helpt graag waar het kan.